วูดี้กับเนล คือหนุ่มสาวที่เกิดมาในครอบครัวที่เป็นคู่กัด แถมพวกเขายังมีชีวิตแตกต่างคนละขั้ว วูดี้คือหนุ่มหล่อนักกีฬาเนื้อหอมที่สาว ๆ ตอมกันตรึม ส่วนเนลคือสาวน้อยน่ารักผู้เอาแต่เรียน จนกระทั่งเกิดอุบัติเหตุในชั้นเรียนวิชาวิทยาศาสตร์ ทำให้ทั้งคู่สลับร่างกันเวลานี้วูดี้กับเนลจึงได้เรียนรู้ชีวิตสุดขั้วของ แต่ละคน และต้องหาทางกลับมาสู่ร่างเดิมให้ได้ก่อนวันเลี้ยงอำลารุ่น เรื่องวุ่น ๆ จึงเกิดพร้อม ๆ กับความรักของทั้งคู่เริ่มผลิบาน
“ฮัลโหล..เล็กเหรอ..วันนี้ตอนเย็นแม่ไม่ไปกินเลี้ยง..ชวนพวกเรามากินข้าวที่บ้าน”
เพราะหวานเกินไปไม่ว่าใครก็ต้องใจสั่น
ห่างกันไกลแค่บางเวลาแต่ทำไมดูคิดถึงจัง
“ก้านตอง ทุ่งเงิน” ส่งเพลงซึ้ง “หอบฝัน” ให้กำลังใจทุกความฝันนักสู้ เพื่อคนที่อยู่ข้างหลัง
■ ห่างไกลเหลือเกิน – บอย โกสิยพงษ์ feat ป๊อด moderndog
หน้าแรก ขอเพลง เสื้อยืดนักดนตรี blogspot pinterest
ทำให้ทุกคนได้สบายแค่นี้เองมันง่ายจะตาย
ฝันเห็นขบวนรถแห่ศพผ่านหน้า ทำนายว่า จะได้โชคลาภจากทางไกลหรือจากการเสี่ยงโชค
เพลงที่พูดถึงการกลับบ้านที่ติดหูคนไทยที่สุดในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ในวันที่เหนื่อยล้าที่สุดวันหนึ่งของชีวิต เพลงนี้อาจทำให้คนหนุ่มสาวไกลบ้านหลายคนเสียน้ำตามาแล้วก็ได้
สำหรับนักสืบสโตน การแสวงหาความยุติธรรมเป็นมากกว่างาน เพลง ฝันอันห่างไกล มันคือภารกิจในการนำผู้ที่ล่าเหยื่อผู้อ่อนแอและอ่อนแอมาสู่ความยุติธรรม แต่ในขณะที่เขาเจาะลึกเข้าไปในส่วนลึกของเมือง ในไม่ช้าเขาก็ตระหนักว่ากองกำลังที่เข้าโจมตีเขานั้นแข็งแกร่งและร้ายกาจมากกว่าที่เขาเคยจินตนาการไว้ จากนักการเมืองทุจริตไปจนถึงเจ้าแห่งอาชญากรรมผู้โหดเหี้ยม เขาพบว่าตัวเองกำลังทำสงครามในหลายด้าน ทุกการเคลื่อนไหวของเขาถูกจับตามองด้วยดวงตาที่มองไม่เห็นซึ่งซ่อนตัวอยู่ในเงามืด
แม้ว่าเขาจะต้องเผชิญความท้าทาย อากิระก็ปฏิเสธที่จะละทิ้งความหวัง ด้วยความยืดหยุ่นของวัยเยาว์และความกล้าหาญแห่งความเชื่อมั่นของเขา เขาเริ่มต้นการเดินทางแห่งการค้นพบตัวเองที่จะพาเขาไปสู่สุดขอบโลกของเขาและที่ไกลออกไป ระหว่างทาง เขาได้พบกับทั้งพันธมิตรและศัตรู แต่ละคนถือชิ้นส่วนปริศนาที่จะเปิดเผยความจริงเบื้องหลังความลึกลับของไม่มีใครรู้ในท้ายที่สุด จากนักเลงข้างถนนผู้มีหัวใจเป็นทองคำ ไปจนถึงบุคคลลึกลับจากอดีตของเขาที่พร้อมจะจัดการ เขาได้ก่อตั้งพันธมิตรและสร้างสายสัมพันธ์ที่ทนทานต่อการทดสอบของกาลเวลา
เรื่องนี้เล่าถึง แลนดอน คาร์เตอร์ (เชน เวสท์) เด็กหนุ่มหน้าตาดี นิสัยมุทะลุ และไม่สนใจสิ่งอื่นใด นอกจากสถานภาพสมาชิก ของกลุ่มเด็กป็อปปูล่าประจำโรงเรียน แต่แล้ววันหนึ่ง ด้วยเกมส์รับน้องใหม่ที่สุดเสี่ยง ก็ทำให้เพื่อนคนหนึ่งของเขา กลายเป็นอัมพาต เขาเกือบโดนไล่ออกจากโรงเรียน แต่อาจารย์ใหญ่กลับปราณี เพียงแค่คาดโทษ และมอบหมายให้เขาทำกิจกรรมบำเพ็ญประโยชน์ โดยเป็นครูอาสา รับสอนพิเศษเด็กประถมในช่วงสุดสัปดาห์ และร่วมเล่นละครกับชมรมการแสดง คาร์เตอร์รู้สึกแย่ เพราะกิจกรรมเหล่านี้ มีแต่พวกตัวประหลาดประจำโรงเรียนเท่านั้นที่สนใจทำ กระนั้นเขาก็มิอาจปฏิเสธมันได้
“ผมเป็นคนชอบมีสังคม ชอบช่วยเหลือเพื่อน ผมเห็นเพื่อนโดนรังแกไม่ได้ ผมเอาคืนเลยนะ เพื่อนโดนรังแกผมต่อยแทนเพื่อนเลย เมื่อก่อนเป็นอย่างนั้นก็เลยเป็นคนชอบสมาคม ตอนนั้นเห็นป้ายชมรมอีสานจึงได้เข้าไปสมัครเพื่อต้องการที่จะมีเพื่อน ไม่ได้มีความคิดที่จะช่วยเหลือสังคมอะไรเลย”